Tango

Είδα λέει πως ήμασταν μαζί σε ένα έρημο δρόμο,
βράδυ, με φως λιγοστό από τις καλυμμένες με ομίχλη
λάμπες, είχε βρέξει νωρίτερα...
Περπατούσαμε δίπλα δίπλα, σχεδόν αγκαλιά,
ντυμένοι με ρούχα από άλλη εποχή...

Εσύ κοστούμι και καπέλο και εγώ μαύρο φόρεμα
με τα μαλλιά πιασμένα ένα κότσο χαμηλά στο λαιμό..
Και ξαφνικά σα να γέμισε ο δρόμος μεγάφωνα και ένα
tango άρχισε να παίζει δυνατά  - κοιταχτήκαμε και με
μια απότομη κίνηση με τραβάς από τη μέση και με κολλάς
πάνω σου - αρχίσαμε να χορεύουμε σαν ένα σώμα τόσο
συχρονισμένα, σαν χορευτές πάνω στη σκηνή,σα να το κάναμε πάντα,
 με κοινό που μας κοιτούσε με τα μάτια γουρλωμένα μη μπορώντας να
βγάλει ούτε ένα επιφώνημα θαυμασμού...κάτι τελοσπάντων..

Ναι, τόσο τέλειος ήταν ο χορός μας λέει..
Και εμάς δε μας αφορούσε τίποτα από όλα αυτά  παρά
 μόνο το tango, ο χορός, που μας έκανε να μοιάζουμε ένα,
οι κοφτές κινήσεις και το ηλεκτροφόρο άγγιγμα που μας θύμιζε
πως ήμασταν δύο..

Τώρα θα μου πείς πως γίνεται να χορεύουμε tango
αφού κάνεις από τους δυο μας δεν ξέρει...
Τι να πω; Στα όνειρα όλα γίνονται...
'Η μήπως ξέρουμε; Η ζωή μας δεν είναι σαν
ένα tango;